koren- en pelmolen De Liefde te Uithuizen

koren- en pelmolen De Liefde, opname 5-8-2003 (foto: B. D. Poppen)

duitsDeutsche Version

engelsEnglish version

fransÉdition Française


De molen met de beide inritdeuren geopend, draaiend op het noord-oosten met gesloten kleppen.

Aan de vlaggenmast wappert de blauwe molenwimpel.

Op de oprit staat een model van een wipmolen te draaien.

Linksonder is de Groninger vlag te zien, die vanaf de sarrieshut wappert, waarin de VVV is gehuisvest.

    

Opname 5 augustus 2003
Foto: B. D. Poppen

De naam van de molen

De molen, die geregistreerd staat onder de oorspronkelijke naam De Liefde, werd in 1963, tijdens herstelwerkzaamheden, door de toenmalige eigenaar en molenaar Jan Smid hernoemd in "Jonge Jan", naar zijn kleinkind.

Na verkoop van de molen aan de gemeente Hefshuizen, (sedert 1990 is dat de gemeente Eemsmond), zegt de oud-molenaar in een interview met de Ommelander Courant op 26 februari 1987:
"Toen wij hier kwamen (1946) stond de naam "De Liefde" niet op de molen. We hebben hem toen maar omgedoopt in "De Jonge Jan", naar onze kleinzoon. Die naam staat er nog steeds op. Dat zal wel niet zo blijven, want die naam had alleen voor ons maar zin."

Deze voorspelling kwam uit, want op 3 juli 2002 kreeg de molen, op veler verzoek, zijn oorspronkelijke naam De Liefde weer terug. Zie de foto met de nieuwe, oorspronkelijke naam op de baard.

Op de foto hierboven is het gevlucht met de zelfzwichting en de gepotdekselde achtkant goed te zien. De molen is een echte Groninger molen met alle typerende kenmerken van de Groninger molens en wel: lisenen in de 8 hoeken, stellingschoren met schrankschoren (kraaienpoten), dubbele stellingdeuren, zelfzwichting en de nationale driekleur op de kroonlijst. De molen behoort tot het veel in de noordelijke provincies voorkomende type van een mooi getailleerde achtkante bovenkruier met stelling.
Links voor de molen staat de sarrieshut, de voormalige woning van de ambtenaar die de belasting op het gemaal moest controleren. Zie voor meer informatie daarover de pagina's: De sarrieshutten en Boek 'gemaal'.
Achter de molen staat het voormalige molenaarshuis; het werd in 1946 verkocht en daarmee gescheiden van de molen, aangezien het nu niet meer wordt bewoond door een molenaar.


Indeling van de molen


Bouwwijze

De bovenachtkant is van binnen met hout bekleed en aan de buitenzijde gepotdekseld en staat op een stenen tussen- en onderstuk. De bovenachtkant heeft geen ondertafelement en de stijlen staan op stempels (houten kussens) op de van lisenen (pilastervormige uitspringende verticale muurbekleding, die tot dicht onder het dak reikt), voorziene acht hoeken van de stenen onderbouw. In deze lisenen zijn de acht stellingschoren gemetseld, zonder vinken maar wel met muurankers geborgd.

Bouwwijze kap:verticaal gepotdekseld. Aan weerszijden bevinden zich 7 roosterhouten. De baard is fraai uitgevoerd met aan de onderzijde in het midden twee billen die aan weerszijden worden geflankeerd door twee enkele krullen. De randen zijn rood geschilderd en op het witte vlak is, sedert de naamswijziging op 3 juli 2002, in het lettertype Monotype Corsiva de tekst: De Liefde aangebracht. Daaronder staat het jaartal van de bouw: 1866.

Kleurgebruik: de koppen van de voeghouten, steunder en roosterhouten zijn afgewerkt met een duivejager en zijn rood geschilderd. De storm- en windluiken op het voor- en achterkeuvelens, alsmede de spruitluiken zijn voorzien van rood op wit geschilderde zandlopers. De randen van de baard en zwaardplanken zijn eveneens rood geverfd.
Dit kleurgebruik is in de molen consequent toegepast en is bijvoorbeeld ook terug te vinden op de balken aan de binnenzijde van de inrijpoorten en stellingdeuren.

Inrijpoorten (doorrit): op het noordoosten en het zuiden. Hierdoor konden de boeren vroeger met hun paard en wagen vol zakken graan aan de ene kant naar binnen en aan de andere kant weer naar buiten rijden. Tussen de poorten is een gebogen rijbaan van klinkers aangebracht. De breedte tussen de inrijpoorten is resp. 220 en 222 cm.

Stellinghoogte: 7,00 meter, molenberghoogte: 1,50 meter. De twee dubbele stellingdeuren zijn op het ONO en Z aangebracht.


Gevlucht - zelfzwichting

zelfzwichting op De Liefde, opname zomer 2005 (foto: B. D. Poppen)

Opname zomer 2005 - foto: B. D. Poppen

Twee stalen roeden, fabrikaat Th. Bremer en Zonen, molenbouw, Adorp, Groningen.
Binnenroede: No. 202, anno 1971, met 2 x 23 kleppen, lengte 21,10 m.
Buitenroede: No. 260, anno 1991, met 2 x 24 kleppen, lengte 21,00 m.
Kleppen: 6 mm garantieplex.
Ophekking volgens het Groninger jalouziesysteem met Van Bussel-stroomlijnneus en Bremer remkleppen.
Breedte van de voorzoom: 55 cm; breedte van de achterzoom: 155 cm; roebreedte aan het end: 18 cm, in de askop: 32 x 36 cm.
Zwichtstang door de bovenas. Op de askop is de 'spin' gemonteerd.

Achter in de kap zijn de zwichtboom en de bezaanstok gemonteerd waaraan de zwichtketting is bevestigd (zie de volgende foto op deze pagina, waarop de achterzijde van de kap is te zien). Aan deze ketting kunnen de gewichten worden bevestigd die de kleppen tot een bepaald aantal omwentelingen per minuut gesloten houden. Bij een toenemende wind en dus meerdere omwentelingen per minuut, wordt het gewicht overwonnen en drukt de wind de kleppen weer open, waarbij tegelijkertijd de remkleppen in de Van Bussel-stroomlijnneus worden open geduwd en in werking treden.

As: gietijzer, fabrikaat: J. M. de Muinck Keizer, Martenshoek, No. 100, anno 1902; doorboord, lengte 580 cm. Op de rood geschilderde askop is een wit geverfde achtpuntige ster gegoten. De afmetingen van de roedegaten in de askop zijn: 38 x 44 cm. Het achtereinde van de as is verzwaard uitgevoerd. Zie ook het verhaal over J. M. de Muinck Keizer.
Het halslager is van gietijzer met drie holten en waarschijnlijk met een lagerschaal van babbittmetaal (witte tinlegering met antimonium, lood en koper).
Er zijn nog een tiental molens in de provincie Groningen waarin de as in een gietijzeren halslager draait. In het pdf-bestand zijn ze met een foto weergegeven.
De pen draait in een broeksteen. De springbeugel is zwaar uitgevoerd.

Vang: stalen bandvang en een korte haak (klink). De wipstok is geschilderd in de nationale driekleur en is op het uiteinde voorzien van een haan met rode kam, het kenmerk van de molenbouwer Dunning te Adorp. De buitenvangketting is voorzien van rood geschilderde houten kralen, zoals die op veel noordelijke molens voorkomen.
De rijklamp is eveneens van staal en de rust is een stalen plaat die, met aan weerszijden stelmoeren, is bevestigd op drie in het linker voeghout geschroefde bouten.

Pal: de pal met slechts twee kammen kan vanaf de staart worden bediend. In het bovenwiel kunnen, zowel in de "roede voor de borst" stand, als in de "overhek" stand losse stutten worden geplaatst.

Kruiwerk: voeghouten schuifkruiwerk; kruilier met dubbele overbrenging, een enkele slinger en een rondgaande ketting.
Zie ook "Reactie op het artikel 'Een belangrijke verbetering aan de windmolens' De kruilier op de molen De Liefde te Uithuizen", verschenen in 'Molinologie', TIMS, nr. 28, 2007 (verschenen maart 2008) pag. 36, met 3 illustraties.
Ter verlichting van het zware kruien is een afneembaar kruirad gemaakt, dat aan de kruilier kan worden bevestigd.

De lange spruit ligt achter het bovenwiel. Onder de lange spruit is een korte ijzerbalk aangebracht waarin de tap van de koningsspil is gelagerd. Er is 1 poortstok aanwezig, uiteraard links gesitueerd. Boven de lange spruit zijn in de kap spruitluiken aangebracht.
Het trapgat in de kapzolder zit op het noordwesten, waardoor de ezel en vangbalk er boven hangen wanneer het gevlucht op het zuiden en westen staat.

de staart van De Liefde, opname zomer 2000 (foto: B. D. Poppen)
 
 

Op de foto hiernaast
is de achterzijde
van de kap te zien,
met de staart,
de lange en de korte schoren,
de zwichtboom,
de bezaanstok,
de zwichtketting,
de rood-wit-blauw geverfde vangstok
en de vangketting.

De groene inritdeuren
bevinden zich aan
de zuidzijde.
 

Opname zomer 2000
Foto: B. D. Poppen


Werktuigen

Op de steenzolder bevinden zich twee koppels maalstenen. Het derde koppel, een roggesteen, die tot 1963 aanwezig was, is verwijderd. De spil ervan ligt nog op deze zolder en de wijze waarop het staakijzer in deze houten spil is bevestigd, is goed te zien, doordat het vulstuk en de ijzeren hoepels zijn verwijderd. Deze delen zijn echter nog wel aanwezig. Doordat de ruimte op deze zolder, met drie koppels en twee pelspillen, krap was, zijn verschillende korbelen korter uitgevoerd en steiler geplaatst.

Slechts het zuidelijk koppel (zestiender natuursteen), is nog in gebruik. De loper is 33 cm dik en voorzien van twee zwelgaten.
De bolspil, die door een legeringsbalk steekt, iets dat ook bij het derde koppel het geval was, draait in een houten steenbus, ook wel buslager of neutenlager genoemd. Het koppel is voorzien van een Engelse (tuimel) rijn.

Ook het noordelijk koppel heeft een Engelse rijn en een houten steenbus. Dit koppel is een zeventiender blauwe tarwesteen, die ooit gebroken is geweest en nu met twee ijzeren banden rondom bij elkaar wordt gehouden. Ook bij dit koppel is de loper 33 cm dik en voorzien van twee zwelgaten. Aan de bovenzijde is deze steen aangegoten met cement.
De lichtboom en het lichttouw van dit koppel zijn na de laatste restauratie niet volledig geïnstalleerd en ook daardoor kan er met dit koppel niet meer gemalen worden.
Op de steenzolder is op het noordwestelijk korbeel letterlijk de volgende tekst te lezen:

LOOPER BLAUWE STEN 19-6 1910

Tijdens de laatste restauratie (1992-1994) zijn beide koppels voorzien van een nieuwe kuip, waardoor de voorheen aanwezige met blik beslagen kuipen helaas zijn verdwenen. Bij het noordelijk koppel is de kuip gedeeltelijk weggenomen, zodat e.e.a. goed is te bekijken.
De beide schuddebakken zijn aan de kropgatzijde voorzien van een grote magneet waarmee, volgens de zoon van de laatste molenaar, al heel wat ijzerwaren uit het graan zijn gehaald.

De zich op de begane grond bevindende maalstoel, met een koppel elektrisch en van boven af aangedreven kunststenen, wolfjes, is niet meer in bedrijf. De steenkuip is bekleed met blik. De bijbehorende motor bevindt zich op de er boven liggende waaierzolder. Het betreft een in 1947 door de fa. Ekema te Uithuizen geplaatste Heemaf S.K.A. motor, nr. 490337, type NK. 48/4 nr. 50507, 380 V, 14 A.
In het in 1992, aan het begin van de laatste restauratie, afgebroken bijgebouwtje aan de westzijde van de molen, heeft een benzinemotor van 10 pk gestaan, die het koppel vóór de plaatsing van de elektromotor heeft aangedreven. Het is onbekend wanneer exact deze is verdwenen, in elk geval was hij, volgens de zoon van de laatste molenaar niet meer aanwezig toen Jan Smid de molen in 1946 kocht.

Volgens J. Y. Kremer, die als molenaarsknecht van 1941 tot 1945 op de molen werkte, stond er in het motorhok een Brons-motor. Deze zou volgens hem in 1946 nog wel aanwezig zijn geweest.
De zoon van molenaar Dijksterhuis, de heer D. Dijksterhuis, heeft dit nog eens bevestigd. De Brons-motor zal waarschijnlijk dus kort voor de verkoop zijn verkocht

De twee pelstenen (zandsteen), gelegen in de met geperforeerd blik beslagen kuipen, zijn nog aanwezig, evenals de zeven en de waaierkast; de laatste is echter niet meer compleet en het geheel is niet meer in gebruik. Zie ook de oude interieurfoto's - bij bouwgeschiedenis. De maanstukken, schuif en de pelromp (maalkaartje) met de bijbehorende steekschuiven, zijn bij de laatste restauratie niet herplaatst. De twee pelrompen en schuiven zijn nog wel aanwezig, evenals enige rauwbeitels. In plaats van maanstukken liggen er nu luiken boven de stenen.
Bovengenoemde molenaarsknecht J. Y. Kremer vertelde dat er tijdens WO II nog volop met de molen werd gepeld en dat alle drie koppels stenen in bedrijf waren.

Luiwerk: kammen luiwerk met op de waaierzolder een afgetimmerde luischacht. Er is geen gaffelwiel aanwezig. In plaats daarvan is er op de maalzolder een drieschijfs afschietblok aanwezig. Het luiwiel is tijdens de laatste restauratie geheel vernieuwd, het oude wiel staat onder in de molen. De luibonkelaar is in 2003 van nieuwe kammen voorzien.


Kammen en staven

koren- en pelmolen De Liefde, opname zomer 2003 (foto: B. D. Poppen)

Op de foto hiernaast
is rechts naast de molen
de sarrieshut te zien,
met in de zuidmuur
een originele gevelsteen
met het wapen
van de provincie Groningen
en eronder de tekst SAUVEGARDE.

Deze steen,
vermoedelijk afkomstig uit
een verdwenen sarrieshut
in het Oldambt,
werd op 17 maart 2003
ingemetseld.

Opname zomer 2003
Foto: B. D. Poppen


Landschappelijke waarde

Van de vier molens die er ooit in Uithuizen hebben gestaan is De Liefde, als enige overgebleven. Gelegen op een markante plaats, nu midden in het dorp, vroeger aan de rand ervan, uitgerust als koren- en pelmolen en voorzien van zelfzwichting en daarmee een prominent voorbeeld van een typisch Groninger molen, is de landschappelijke waarde van de molen zondermeer hoog te noemen.

Biotoop: ondanks het feit dat de molen temidden van de dorpsbebouwing staat, wordt er bij de verschillende windrichtingen nauwelijks enige last ondervonden van de er omheen staande bebouwing en begroeiing. Het biotoopcijfer is dan ook 4.

asterisk Vanaf de stelling is bij heldere nachten het licht van de vuurtoren van Borkum waar te nemen. Staande aan de westzijde op de stelling, is in het zuiden het gevlucht van de molen Grote Geert te Kantens te zien en aan de zuidzijde het bovenste end van het gevlucht van de molen De Hoop te Middelstum.
Vanuit de kap zijn in het zuidoosten de molens De Hoop te Garsthuizen en de Windlust te Zandeweer en in het westen de Eva te Usquert te zien. En op heldere dagen is in het noorden het Duitse waddeneiland Borkum in zijn geheel prachtig te zien.

Eigenaar: gemeente Eemsmond; daarvoor vanaf de overname in 1986 de gemeente Hefshuizen en vanaf 1946 molenaar J. Smid (zie ook bij Bouwgeschiedenis en bij Bijzonderheden).

Nummers molenregisters: 68, volgens de nieuwste nummering, zoals die ook voorkomt op de in september 2002 uitgegeven fullcolor brochure "Molens in Groningen".
In het "Groninger Molenboek" van B. van der Veen Czn., uitgave 1981 heeft de molen nummer 121 (blz. 253).
In de inventaris van het Nederlands Molenbestand van de Vereniging De Hollandsche Molen, staat De Liefde, geregistreerd onder nummer: 292.
In de inventaris van de Molendatabase is het nummer van de molen 370.
RD-coördinaten: 240,282-603,265. GPS-coördinaten: 53° 24'19.35" N   6° 39'46.90" O.  Nr. RDMZ: 21308.

Bedrijfsvaardigheid: de molen draait voornamelijk "voor de prins", dat wil zeggen dat er niet vaak wordt gemalen. Het draaien gebeurt frequent, meestal twee keer per week, en op vrijwillige basis door een gediplomeerd vrijwillig molenaar.


Bouwgeschiedenis

Uit de stukken van een oud familiearchief is op te maken dat er al in de 16e eeuw sprake was van de "Mollenwyrde te Uthusen". Ook zijn een zestal vermeldingen bekend uit de periode 1536-1564 waarin reparaties aan de molen werd verricht. In het begin van de 19e eeuw was de molen o.a. in het bezit van Machiel Cornelis Mulder en later van Jurjen Reinder Westerdijk, die de molen overdeed aan Klaas Westerdijk. Het koopcontract van 1859 meldt: "Eene wind koornmolen en de daarbij staande zoogenaamde chercherswoning, en eene Behuizinge en schuur, met de vaste beklemming, totaal fl. 7.000,-." Klaas Westerdijk deed de standerdmolen over aan H. D. Mulder, die deze in 1866 liet afbreken en vervangen door een nieuwe bovenkruier met stelling. De oude molenberg werd voor de bouw grotendeels afgegraven, waardoor er nu nog een hoogte resteert van 1,50 meter.

asterisk Op de pagina interieur foto's zijn een zestal zwart-wit foto's weergegeven, die uit de collectie van het Documentatiecentrum van de Vereniging De Hollandsche Molen afkomstig zijn. Op deze foto's is het interieur van de molen vastgelegd en in het bijzonder de aandrijving van de waaierkast van het pelwerk.

asterisk Op de pagina geschiedenis is een uitgebreidere beschrijving van de historie van de molen De Liefde te lezen. Een gedetailleerd overzicht van de werkzaamheden aan de molen in de periode 1946 tot heden, is te lezen op de pagina logboek.

de staart van De Liefde, opname zomer 2004 (foto: Rob Schutter)


 
 
 

Rob Schutter bezocht de molen
in de zomer van 2004
en maakte in de molen
een reportage met 23 foto's.

 
 
 
Opname zomer 2004
Foto: Rob Schutter

Restauraties

De molen is in 1950 hersteld door molenmaker Chr. Bremer te Adorp voor f 7.500,-.
In de jaren 1961-1963 werd de molen nogmaals hersteld door dezelfde molenmaker. Kosten fl. 18.860,-. Op 14 oktober 1963 werd de molen officieel weer in gebruik genomen, waarbij tevens de (tijdelijke) naamswijziging in "Jonge Jan" plaats vond.
In 1971 restaureerde de firma Bremer de molen voor fl. 55.300,--, waarbij o.a. de binnenroede, een Potroede, werd vernieuwd.
De laatste eigenaar was de heer J. Smid, hij heeft van 1946 tot 1986 de molen beheerd. Op 23 december 1986 deed molenaar Smid de molen en de sarrieshut over aan de gemeente Hefshuizen tegenwoordig gemeente Eemsmond (ontstaan vanaf 1-1-1990).

Na een grondige laatste restauratie, in 1992-1994 uitgevoerd door molenmaker Dunning te Adorp voor fl. 820.000,--, waarbij o.a. de stelling werd vervangen, de buitenroede werd vernieuwd, de binnenroede van nieuwe kleppen werd voorzien en veel zoldervloeren geheel of gedeeltelijk werden vernieuwd, vond op 11 mei 1994 de feestelijke heringebruikneming plaats.
Ondanks deze uitgebreide laatste restauratie is veel in de molen nog authentiek, iets dat met name opvalt bij het gebint, het lichtwerk van de pel- en maalstenen en het gaande werk.


Bijzonderheden

In de molen zijn diverse bijzonderheden aan te treffen, waaruit enerzijds de herinnering aan de voormalige standerdmolen wordt levendig gehouden, anderzijds is te zien hoe er met de ruimte werd gewoekerd om bijvoorbeeld de drie koppels maalstenen op de steenzolder te installeren.

asterisk Zo draait de bolspil van het zuidelijk koppel dóór de legeringsbalk, iets dat ook bij het in 1962 verwijderde derde koppel het geval was. Ook de bolspil van het in 1963 verwijderde derde koppel liep door deze legeringsbalk.

asterisk Deze molen heeft een bovenschijfloop (rondsel met 35 gestreken staven), evenals de Molen Edens in Winschoten. Een uitzondering in de provincie Groningen, waar de andere molens (uiteraard met uitzondering van de standerdmolens in Ter Haar en Bourtange) van een bonkelaar zijn voorzien.

asterisk Eén van de legeringsbalken op de waaierzolder (onder de pelstenen) is een kruisplaat (ongetwijfeld van de in 1866 afgebroken standerdmolen); de dubbele tanden voor de verbinding met de buitensteekband zijn duidelijk te zien. ter vergelijking is een foto van een kruisplaat van de standerdmolen te Papenburg bijgevoegd.

asterisk In 2001 schonk mevrouw J. de Vries-Dijksterhuis, dochter van de voorlaatste molenaar Pieter Dijksterhuis, een meelkist die jarenlang in het oude voormalige molenaarshuis heeft gestaan. De kist, van waaruit het meel aan particulieren werd verkocht, heeft nu een plek onderin de molen gekregen.

asterisk In 2002 schonk de oud-molenaarsknecht J. Y. Kremer een door hem nagebouwde zeef. Met deze zeef werd het gemalen (volkoren) meel op handmatige wijze tot bloem gezeefd door, op de knieën zittend, de zeef over een glijbalk heen en weer te schuiven. De op de vloer neervallende bloem werd naderhand met een schep in een zak gestort. De zeef heeft dezelfde plek gekregen als zijn voorganger, namelijk op de waaierzolder.

asterisk In 1981 werd in de Wierdstraat 15 te Uithuizen, op het erf van de heer C. Wierenga, een handmolen uit 1707, ook wel genoemd kweern, gevonden. Op ca. 100 meter afstand van de molen De Liefde had hij als een ronde steen jarenlang omgekeerd in het plaveisel gelegen. De handmolen is vermoedelijk een mosterdmolen geweest. De bovenste steen, de loper met het handvat, is een kopie van een soortgelijke steen en naderhand door een Duitse vakman bijgemaakt. De handmolen, nu eigendom van de gemeente Eemsmond, wordt tentoongesteld op de molen De Liefde.

asterisk In november 2002 is bij graafwerkzaamheden aan de Westervalge te Warffum een molensteen in de grond gevonden. Het is een 17der blauwe of ’Duitse’ steen (Ø 150 cm), met 168 kerven, waarvan 22 kerven van het kropgat tot aan de buitenzijde. De 15 cm dikke steen is voorzien van drie zwelgaten, die later met cement zijn dichtgesmeerd. De diameter van het kropgat bedraagt 36 cm. De steen is ongetwijfeld van de roggemolen Euréka geweest. Deze molen stond aan de Westervalge, bij de Lasthuistertil. In het voorjaar van 1927 werd deze molen afgebroken.

asterisk Zowel op de waaierkast, op een pelspil, op een legeringsbalk, als op de achtkantstijlen en korbelen op de maal- en steenzolder, komen talloze in potlood geschreven teksten voor, waaronder die van molenaar Pieter Dijksterhuis, gedateerd: 14 mei 1898. Meerdere opschriften zijn al voor 1900 zijn opgeschreven, de meeste zijn echter moeilijk te lezen, al heb ik inmiddels 30 opschriften kunnen ontcijferen.


De sarrieshut

Molenaar Jan Smid is de laatste bewoner geweest van de sarrieshut en woonde in dit kleine huisje, waarin nog bedsteden aanwezig waren, met vrouw en vijf kinderen. De hut staat op een tiental meters ten oosten van de molen.

de sarrieshut, foto: VVV


Zie voor een uitgebreide beschrijving van deze en andere sarrieshutten in de provincie Groningen de pagina De sarrieshutten.

Voor meer informatie over de functie van de sarrieshutten en de er in wonende sarries, zie mijn boek De belasting op het gemaal.

De sarrieshut is in 1992/1993 ingrijpend gerestaureerd, inwendig is er veel veranderd, maar de buitenzijde is grotendeels in overeenstemming met het bestek uit 1630 en houdt de herinnering aan de tijden van weleer levendig.
Op 17 maart 2003 werd een originele gevelsteen met het wapen van de provincie Groningen en het woord SAUVEGUARDE (bescherming) in de zuidmuur van de sarrieshut geplaatst. Deze steen was afkomstig uit een afgebroken sarrieshut in het Oldambt.

De sarrieshut staat, evenals de molen, onder bescherming van Monumentenzorg en doet nu dienst als kantoor voor de VVV.

Enige medewerkers van de VVV en de molenaar (foto: Jelte Oosterhuis, Usquert)

Enige medewerkers van de VVV en de molenaar.
Bovenstaande foto (in het voorjaar van 2008 gemaakt door Jelte Oosterhuis te Usquert) is afgedrukt op de achterzijde van het Groninger molenblad "de Zelfzwichter", 2008, nr. 2 - een uitgave van het Groninger Molenhuis.


Openingstijden van de molen De Liefde

molenwimpel
Wanneer aan de vlaggenmast naast de oprit naar de molen de molenwimpel is uitgehangen en/of wanneer de molen draait, is hij open voor bezoekers en dat is zaterdags van 13.00 tot 16.00 uur.

asterisk De molen die, komend via de N 363 vanuit Groningen, zowel vanuit de trein als vanuit de auto bij het binnenrijden in het dorp al aan de rechterzijde is te zien, is in vier minuten lopen vanaf het station te bereiken.

de locatie van de molen

De locatie van de molen is op de hoek van de Schoolstraat / Mennonietenkerkstraat, achter het VVV-gebouwtje.

plattegrond Uithuizen

asterisk Wanneer men via de Eemshavenweg (N 46) naar Uithuizen rijdt ziet men, na de afslag Uithuizen genomen te hebben, links de molen Windlust te Zandeweer.
Volg in Uithuizen de borden van de VVV, ze brengen je moeiteloos bij de molen.

route Uithuizen

Op de Google-map kunt u de locatie per satelliet bekijken: de plattegrond van Uithuizen.



asterisk Van de bezoekers aan de koren- en pelmolen De Liefde wordt geacht dat ze zich houden aan enige spelregels. Deze regels zijn voor de veiligheid van bezoekers en molenaar vastgesteld en worden tevens voorgeschreven als gevolg van de Wet op de Arbeidsomstandigheden.
U kunt ze nalezen op de pagina bezoekregels.


Rondom de molen-dag (foto: B. D. Poppen)

De informatiestand van het Groninger molenarchief in de molen De Liefde tijdens de "Rondom de molen"-dag op 25 juni 2005. Op de achtergrond de vlag van de gemeente Eemsmond. Deze bestaat uit drie evenwijdige, even brede banen in groen, geel en blauw. Het groen voor de akkers, het geel voor de korenvelden en het blauw voor de zee waaraan het land ontworsteld werd. De zeemeermin is overgenomen uit het gemeentewapen.


Boekje "De koren- en pelmolen De Liefde"

boekpresentatie_14-05-2011_foto_ronnie-afman

Auteur en vrijw. molenaar Bob Poppen reikt het eerste exemplaar van het boekje uit aan wethouder Jan Dobma; rechts staat Teun Juk, voorzitter van de Stichting Uitgaven Noord-Groningen. Foto: Ronnie Afman

Tijdens de Nationale Molendag - 14 mei 2011 - werd in de molen De Liefde het eerste exemplaar van het boekje overhandigd aan wethouder Jan Dobma van de gemeente Eemsmond. Het boekje is als deel 4 in de reeks 'Monumenten in Noord-Groningen', uitgegeven door de Stichting Uitgaven Noord-Groningen.
In het boekje wordt de geschiedenis van de molen en van zijn voorganger beschreven, alsmede van het molenaarshuis en de sarrieshut.
Het boekje op A5-formaat van 24 pagina's met vele illustraties, is voor 3 euro in de molen en bij de VVV te koop. Ook bij het Groninger Molenhuis, Lopende Diep 8 te Groningen, is het boekje te koop.
Het boekje wordt u toegezonden wanneer u Euro 4,75 overmaakt op ING-banknummer NL82 INGB 000141 58 11, t.n.v. B.D. Poppen.


Fotokaarten, nieuwsbrieven en filmpje

Op 9 mei 2006 maakte ik een geschikte opname van de molen, waarvan vervolgens een fotokaart is gedrukt. De kaart is zowel in de molen als bij de VVV te Uithuizen te koop.
De vorige ansichtkaart van de molen dateert van medio 2000, ook daarvan zijn nog exemplaren in de molen te koop.
En zo ook van een ansichtkaart van voor de restauratie, waarop de molen ontdaan van kleppen en in een deplorabele staat is afgedrukt.
Ook zijn nog enkele exemplaren van een ansichtkaart uit de begin tachtiger jaren van de molen te koop. Op beide kaarten is het in 1992, aan het begin van de laatste restauratie, afgebroken motorhok te zien. Dit hok werd in 1928 aan de molen gebouwd toen de maalmogelijkheden van de molen werden uitgebreid met de door een dieselmotor aangedreven maalstoel.

asterisk In het voorjaar 2001 gaf ik de eerste Nieuwsbrief van de koren- en pelmolen De Liefde uit. Inmiddels zijn er 32 verschenen, steeds 4 pagina's groot. Op deze homepage zijn ze alle in te zien c.q. te downloaden op de nieuwsbrieven pagina.

asterisk Tijdens de Nationale molendag, op 14 mei 2011, maakte de heer W.J. Nieboer een filmpje van de draaiende molen De Liefde.
https://www.youtube.com/watch?v=bffHRevQL-w


verfbeurt (foto: B. D. Poppen)
 


 
 

In september/oktober 2008 kreeg de molen een grote verfbeurt.

Ook de 94 kleppen werden geverfd.

 
Foto: B. D. Poppen


Molens met de naam De Liefde

Er zijn meerdere molens geweest die de naam De Liefde hebben gedragen en ook nu zijn er nog een aantal molens met deze naam. Zie voor een overzicht de pagina molennaam. Ook in het buitenland, in Sakura, Japan, 40 km ten oosten van Tokyo, staat een in 1994 door de Nederlandse firma Verbij Hoogmade BV gebouwde molen met de naam De Liefde. Zie voor veel foto's van deze molen de pagina Sakura.


rtvn-logo
plaatste op 9-12-2008
een foto van de molen
op haar site 'Groningen in Beeld'.

Het model van een standerdmolen

Modelbouwer Remko Venhuizen bouwde het 188 cm hoge model van de standerdmolen Tot Voordeel en Genoegen te Alphen aan de Maas, dat vele jaren op de waaierzolder te bezichtigen was.
Van dit model maakte ik 17 foto's.



asterisk Vermelding op de Nederlandse molendatabase: De Liefde en op de database van De Hollandsche Molen: De Liefde.


Deze pagina is onderdeel van   de-liefde-logo   de homepage van B. D. Poppen.
owl

updated           ∴       Copyright © 2000/2022             up